Legenda o Żywiołakach

Cztery żywioły, a każdy z nich inny. Woda. Łagodna, ale gdy trzeba stanowcza i pewna, porywająca i niszcząca wszystko, co napotka na swojej drodze.  Ogień. Potężny  i bezwzględny biorący, co chce i kiedy chce. Siejący postrach. Powietrze. Lekkie i smukłe. Budzące fałszywą ufność i niewinność. Ziemia spokojna i trwała. Nieustępliwa. Wieczna. Każdy człowiek zawiera w sobie, od samych narodzin, cząstkę wszechświata. Tą cząstką jest jeden z żywiołów. Znak zodiaku. Legenda głosi, że pewnego razu ludzie odkryli moc żywiołów i nauczyli się nad nimi panować. Z faktu posiadanych żywiołów wybuchły wojny, rodziły się hybrydy, często przeciwnych żywiołów, co było bardzo niebezpieczne. Należało interweniować. Bóg chciał odebrać ludziom żywioły, natomiast diabeł pragną pozostawić najsilniejszych z talentami. Najbardziej marzyły mu się hybrydy. Wywiązała się walka, którą oczywiście wygrał Bóg. Bóg miał właśnie odebrać ludziom żywioły, gdy jeden z ludzi, bardzo dobry i uczciwy poprosił, Go by oszczędził jego, który miał dar ognia i jego żonę, która miała dar wody. Bóg zgodził się na ten wyjątek widząc, że człowiek ten nie chce wykorzystać żywiołu do złych celów. Innym ludziom odebrał jednak talenty. Po latach człowiek ten i jego żona umarli, a ich dzieci i dzieci ich dzieci nie posiadali żywiołów. Ale pewnego razu diabeł pragnący zemsty stworzył swoich wysłanników, których nazwał Żywiołkami. Zeszli oni na ziemię i złączyli się z ludzi. A Bóg o tym wiedział i pozwolił na to. Lud Żywiołków rozrastał się i łączył z innymi, tak, że znów powstali ludzie obdarzeni żywiołami, jednak w mniejszej ilości. A w śród nich były Hybrydy Lodu.